Çocuklar hem bilgi ve anlayış hem de güç ve tecrübe bakımından yetersizdirler. Bu
sebeple onların, tek başlarına ihtiyaçlarını gidermeleri, hayatlarını kendi başlarına sürdürmeleri mümkün değildir. Dolayısıyla da çocukların, anne ve babanın rehberliğine,
yardımına, yol göstericiliğine ihtiyaçları vardır.
Çocukların iyi yetiştirilmesi, onlara dinin öğretilmesi, Yüce Allah’ın ve Peygamber
Efendimizin (s.a.v.) tanıtılıp sevdirilmesi anne ve babanın sorumluluğundadır. Ayrıca
İslam’a göre anne ve babalar her zaman çocuklarının iyiliğini istemeli, onları korumalıdır. Kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim de bu konuda bizleri açıkça uyarır. Bir ayette,
“Ey iman edenler! Kendinizi ve ailenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten
(cehennemden) koruyun…”2 buyrularak bu durum açıkca ifade edilir.

Sevgili peygamberimiz (s.a.v.) de bir hadisinde, “Hiçbir baba, çocuğuna güzel terbiyeden
daha üstün bir miras bırakamaz.”1 buyurarak çocuğun iyi yetiştirilmesinin önemine
dikkat çekmektedir.
Anne ve babalar çocuklarını çok severler. Bu sebeple de her zaman onların iyiliğini
ister, bunun için çalışırlar. Çocuklarının ruhen ve bedenen sağlıklı büyümesi, hastalıklardan uzak kalması, dinî bilgiler öğrenmesi, güzel ahlaklı olması, vatanına ve milletine
faydalı bir insan olarak yetişmesi için çaba harcarlar. Onların başarılı olmasını, hiçbir
zarar görmemesini, kötülüklerden uzak durmasını arzularlar. Bunun için de çocuklarını
yönlendirirler. Onlardan iyi davranışlarda bulunmalarını, her türlü kötülükten, zararlı
alışkanlıktan uzak durmalarını isterler. Anne ve babalar çocuklarına kötü alışkanlıklardan uzak durmalarını, iyi kişilerle arkadaşlık etmelerini isterler. Onlara derslerini çalış-
malarını, ödevlerini yapmalarını söylerler. Çünkü anne ve babalar çocuklarını çok sever
ve onların iyiliği için çaba harcarlar.

         Bizler, anne ve babamızın bizim iyiliğimizi istediğini bilmeliyiz. Onların yaptığı uyarıları dikkate almalı, öğütlerini dinlemeliyiz. Anne ve babamızın istekleri bazen bize
zor gelse de hoşumuza gitmese de o isteklerin bizim iyiliğimize, faydamıza olduğunu
unutmamalıyız.